HEIMA ER BEST
Hugleiðingar um sparnað og hagsýni þeirra sem halda sig heima við í staðinn fyrir að flengjast um landið
Maður er alltaf að græða.
Um helgina sparaði ég 2390 krónur tvö kvöld í röð (samtals 4780 krónur) á því að neita mér um að kaupa súkkulaðiköku með kaffinu eftir kvöldmatinn. Ef ég hefði líka afþakkað sveppasúpuna sem var í forrétt og kostaði 1972 krónur og 97 aura í hvort skipti hefðu 3945 krónur og 95 aurar getað bæst við sparnaðinn og heildargróði eftir tveggja daga dvöl hefði þá numið 8725 krónum og 95 aurum.

Þetta var á ódýrasta gistihúsinu sem ég fann á Suðurlandi og ef ég hefði haft vit á því að dvelja þarna í viku og neita mér um forrétt og eftirrétt á kvöldin eins og ég geri yfirleitt heima hjá mér hefði ég getað grætt 4362 krónur og 97 aura á dag eða samtals 30.540 krónur og 79 aura á 7 dögum.
Með því að vera þarna í mánuð án súkkulaðikaffis og sveppasúpu á kvöldin hefði þetta getað orðið umtalsverður sparnaður eða samtals 130.889 krónur og 10 aurar á 30 dögum.
Með því að pæla í hvað hægt er að spara mikla peninga með lítilli fyrirhöfn dettur mér í hug að með því að fasta á kvöldin hefði ég getað sparað aðalréttinn líka, en hann kostaði 5.360 krónur og 36 aura. Það er kannski ekki raunhæft en með því að neita mér um heita kvöldmáltíð þarna í heilan mánuð hefði ég getað sparað samtals 160.810 krónur og 80 aura til viðbótar við sveppasúpu og súkkulaðiköku sparnaðinn, það gera 291.699 krónur á mánuði og það munar um minna.
Með þvi að sofa í bílnum eða bara með því að halda mig heima í staðinn fyrir að vera að þvælast út í land og sofa þar í hjónarúmi fyrir 11.494 og 59 aura á nóttu gæti ég sparað 344,837 krónur og 70 aura á mánuði. Þannig að venjulegt fólk sem hefur vit á því að halda sig heima hjá sér í staðinn fyrir að flengjast um landið, drekkandi sveppasúpu og úðandi í sig súkkulaðiköku á hverju kvöldi og sefur bara í sínu eigin rúmi er að spara 636,538 krónur á mánuði fyrir nú utan eldsneytiskostnað og dekkjaslit.
Það vill nefnilega gleymast að taka með í reikninginn að venjulegt fólk sem heldur sig heima við er að spara hátt á sjöunda hundrað þúsund krónur á mánuði – sem mér finnst að fólk ætti að hafa í huga þegar það er að sífra um að 170 til 200 þúsund kall í ellilífeyri sé ekki mikill peningur.
Þessir tveir aukastafir á hótelreikningum sem ég held að tákni aura hljóta eiginlega að vera þannig tilkomnir að hóteltölvan sé stillt inn á evrur sem hún umreiknar samstundis yfir í krónur og aura þannig að bókhaldð verði nákvæmara og hver eyrir skili sér til skatts úr ferðaþjónustunni.